Een racket bestaat uit het frame en de bespanning. Het frame bestaat op zijn beurt weer uit een grip, shaft (steel), T-stuk en een blad. Het frame kan uit allerlei materialen worden gemaakt. Het spreekt voor zich dat elk materiaal specifieke kwaliteiten kent. Veel gebruikte materialen zijn bijvoorbeeld aluminium, carbon, en titanium. Van deze is titanium het meest modern, maar ook het duurst. De verschillende onderdelen van het racket komen hierna aan bod. Eerst worden nog de gripmaten en gewichtsklassen behandeld. Badmintonrackets zijn in te delen in drie gewichtsklassen. Het zwaarste is hierbij U1 en dat zijn meestal aluminium rackets. De betere rackets behoren tot de U2 of U3 gewichtsklasse. Hierbij is U3 ongeveer tussen de 85 en 90 gram. Het is echter niet zo dat lichter altijd beter is. Sommige spelers geven de voorkeur aan een wat zwaarder racket omdat zij vinden dat dat iets meer gevoel geeft. Natuurlijk zijn bepaalde materialen ook weer zwaarder dan andere. Hoe lichter het racket, hoe wendbaarder men natuurlijk is (massa is traag). Grofweg kan men zeggen dat technische spelers baat hebben bij een lichter racket en dat de 'rammers' vaak een ietwat zwaarder racket willen hebben. De 3 maten grip zijn 2, 3 en 4, waarbij 3 de standaardmaat is. Let er op dat de grip niet te dik is. Bij een te dunne grip kan men immers nog een extra band om de grip spannen.
Bij de steel zijn twee eigenschappen van belang: het buigpunt en de flexibiliteit. Beide eigenschappen zijn te verduidelijken door de steel als een hefboom te zien. Bij een buigpunt dichter bij het blad kan de shuttle krachtiger geslagen worden, maar daardoor wordt ook de controle minder. Hetzelfde geldt voor de flexibiliteit. Een steel die flexibeler is en dus verder doorbuigt bij het slaan, geeft een krachtiger slag, maar minder controle over de shuttle. Het racket kent ook variaties in de vorm van het blad. Het blad wordt bijvoorbeeld gestroomlijnder of dunner gemaakt, waardoor de luchtweerstand minder wordt. Een andere variatie in het blad is die van de vorm. Door te experimenteren met vormen zijn er in de loop der jaren allerlei vormen op de markt gekomen. De zogenaamde druppelvorm is een tijd een rage geweest, maar op dit moment is een iets gewijzigde normale vorm weer standaard. Al deze variaties zijn pogingen om de zogenaamde sweet spot te vergroten. Deze sweet spot is de plaats op het blad waar de shuttle mee geslagen moet worden. Raakt de shuttle buiten de sweet spot de bespanning van het blad, dan wordt de slag stukken minder krachtig en precies. De bespanning zelf kan uit allerlei materialen bestaan, maar een standaardsnaar is voor de meeste spelers geschikt.
Voor de bespanning geldt hetzelfde als voor de overige onderdelen van het racket: meer kracht geeft minder controle. Een zwaardere bespanning geeft meer kracht. Let bovendien op dat het racket niet te zwaar bespannen wordt. Hard slaan is leuk, maar een kromgetrokken blad is beduidend minder.

Erg belangrijk zijn de schoenen. Deze hoeven niet erg duur te zijn, maar neem ook zeker niet te goedkope schoenen. Aangezien badminton nogal wat eist van de voeten, zijn goede schoenen (en de sokken) essentieel. De eisen aan de schoenen zijn een goede pasvorm, demping, stevigheid en flexibiliteit. Een schoen moet uiteraard goed passen. Een te nauwe schoen knelt de voet, terwijl een te ruime schoen niet genoeg houvast geeft. De demping van de schoenen varieert. Men kan de demping onderverdelen in een dikke en een dunne zool. Een dikke zool dempt meer, terwijl een dunne zool het gevoel met de vloer vergroot. De stevigheid van de schoen is vooral van belang bij de neus en de hiel. Door de verschillende richtingen waarin bewogen wordt, is het van de belang dat de schoen bij de hak en de hiel extra ondersteund wordt. Daarnaast moet de ondersteuning van de voetholte ook stevig zijn om doorzakken te voorkomen. De flexibiliteit is bij al dat voetenwerk natuurlijk ook van belang. Dit kan vastgesteld worden door te kijken of de schoen goed wil buigen bij voetholte en tenen. Natuurlijk niet te goed, want dan is de stevigheid weer minder. Belangrijk is ook dat schoenen vocht goed afvoeren, zodat men niet drijft in de schoen. Koop verder geen schoenen met zwarte zolen, deze zijn in de meeste sporthallen en zalen verboden.

Kleding